Graj w świecie snów

Tak, to dziś razem z Glilingiem mieliśmy wyruszyć w naszą wspólną podróż aby zawojować Averium i wyłapać większość jego fauny. Oczywiście w celu zdobycia i wytrenowania potworów Terra. Niestety ostatnie wydarzenia nie pozwoliły nam ruszyć w beztroską podróż. Musimy dowiedzieć się co się stało z moim dziadkiem. Ale wszystko po kolei. Najpierw musiałem jakoś obudzić mojego stworka.
- Gliling, wstawaj! - zawołałem do potworka śpiącego przy grzejniku. - Wstawaj, czas na śniadanie.
Starałem się szybko obudzić Glilinga i równie szybko zjeść śniadanie. Jednak robiłem to z wyczuciem, aby mój przyjaciel nie obraził się na mnie w tym najważniejszym dla nas dniu. Po dobudzeniu mojego pupila umyłem się, przebrałem i ruszyłem do kuchni żeby przywitać się z rodzicami i śniadaniem.
- Dzień dobry, co na śniadanie? - zapytałem wbiegając do kuchni.

- Dzięki mamo. Zjemy i chyba będziemy ruszać. Wolałbym nie wychodzi jeszcze na to zimno, ale lepiej tego nie przeciągać. - powiedziałem.
Tak jak mówiłem mamie szybko zjadłem moje płatki, potem wróciłem do mojego pokoju i po upewnieniu się że wszystkie potrzebne rzeczy mam spakowane w plecaku, wziąłem go i wróciłem do kuchni. Zaczekałem aż mój Gliling skończył jeść swoje chrupki, wykorzystałem ten czas na pożegnanie się z mamą.
- No, dobra mamo, to my już ruszamy. Odwiedzimy was jeszcze. Cześć mamo, pozdrów tatę. - razem z Glilingiem pożegnaliśmy się z mamą.
Po pożegnaniu wyszliśmy z domu i rozpoczęliśmy naszą podróż. Wcześniej w domu sprawdziłem an mapie jak dotrzeć do domu dziadka w Central Plaints. Dlatego od razu kierowaliśmy się do tego miejsca. Ja byłem ciepło ubrany i oboje byliśmy najedzeni, dlatego dziarsko ruszyliśmy przed siebie.

Ostatnio edytowany przez Johnny (2013-02-09 13:04:57)

Skoro gazety były ciągle dostarczane to postanowiłem poszukać dzisiejszej. Miałem na dzieje że wszystkie są suche, chciałem zabrać dzisiejszą i jeszcze kilka starszych, ale tylko suche lub niezbyt mokre. Od razu schowałem je do plecaka. Na szczęście mój Gliling był wspaniałym stworkiem. Nie spodziewałem się żeby ktoś jeszcze był w pobliżu, dlatego postanowiłem do niego pokrzyczeć.
- Gliling! Słyszysz mnie? Spróbuj otworzyć mi drzwi, Gliling! - zawołałem stojąc przed owymi drzwiami.
Jedyną sprawą która mnie dziwiła było to, że widziałem tyle śladów prowadzących do domu dziadka. Poza tym wszystko wyglądało normalnie. Postanowiłem obejść dom dziadka wokół i przyjrzeć się wszystkiemu dokładnie. Potem próbowałem wejść do środka.

Szybko przywołałem do siebie mojego Gllilinga który wpuścił mnie do środka.
- Raczej co ty tu robisz?! To dom mojego dziadka, jakim prawem tu wtargnąłeś?! - zapytałem chłopaka.
Kiedy uspokoiłem się, od razu zrobiłem się strasznie zły, wręcz wściekły. Nigdy wcześniej nie widziałem tego chłopaka.
- Pytam się jeszcze raz. Co ty tutaj robisz? - ponowiłem pytanie.
Miałem nadzieje, że nie jest to jakiś złodziej, choć i tak nic na to nie wskazywało. Ale z drugiej strony co on by robił w obcym domu. PO chwili, czekając na odpowiedź, trochę się uspokoiłem, szybko rozejrzałem się po całym mieszkaniu, a potem ponownie spojrzałem na chłopaka.

- Gliling! Wstawaj, co ci jest? Wszystko dobrze? - zacząłem krzyczeć do mojego Glilinga.
Szybko zwróciłem siew jego stronę, aby sprawdzić czy wszystko z nim dobrze. Miałem nadzieje, że nic mu nie jest.
- Ej, frajerze! Czego ty tu szukasz? I czemu to robisz? - zapytałem. - Co jest tępaku, nie potrafisz odpowiedzieć na najprostsze pytania?
Pomyślałem że jeśli go trochę zdenerwuję to zdradzi mi czego tu szuka, albo cokolwiek. Zacząłem też szukać w mojej klatce jakiegoś miejsca żeby się wydostać lub słabego punktu żeby ją zniszczyć.

- Skoro mam być cicho to chociaż byś się ośle przedstawił. - powiedziałem. - Albo wiesz co, mam cię gdzieś. Po cholerę tu przylazłeś, złodzieju jeden. Że już nie wspomnę o inteligencji mniejszej niż mój but, bo nie potrafisz odpowiedzieć na proste pytanie. Pół godziny żeby odpowiedzieć prostu zamknij się byś potrzebował.
Miałem już dosyć tego złodzieje, wiedziałem że raczej nic mi nie wyjawi, ale po prostu chciałem mieć go już głowy. Po tym co mu powiedziałem zacząłem wołać do mojego Glilinga żeby się obudził, żeby wstał i się otrząsnął. Teraz tylko Gliling mógł mi jakoś pomóc.